zaterdag 7 februari 2015

Vanaf de zijlijn

Ik heb de laatste jaren de hobby wat vanaf de zijlijn bekeken. Drukke werkzaamheden, tegenvallende fokresultaten en het opstarten van een stam postduiven zijn hier debet aan.
De Holle Kropper heeft echter wel altijd in het hart gezeten, voor mij is er nooit twijfel geweest dat ik ze op het hok wilde hebben. Er is nog steeds geen sierduivenras, in mijn ogen, die aan de Holle kan tippen. Velen zullen hier natuurlijk anders over denken.
Als je van de zijlijn kijkt, gaan bepaalde zaken opvallen, je wordt wat objectiever in je beoordelingen over de gang van zaken en gebeurtenissen in sierduivenland, met name in de kringen van de Holle Kropper fokkers.
Een tijd lang was ik voorzitter van de Vrienden Holle Kropper Fokkers, feitelijk een afsplitsing van de speciaalclub HKC. Contradicties, onvrede onder fokkers heeft ooit de 2de club doen ontstaan.
Fokkers genoeg, naar Nederlandse begrippen. Populaire club en populair ras, in de beginjaren clubshows met meer dan 200 dieren, gouden tijden zo leek het.
Ondertussen bleef de HKC bestaan, leefden er 2 clubs naast elkaar die allebei begaan waren met de Holle Kropper. Ook in Duitsland was er een Holle speciaalclub, redelijk actief, met een goede achterban. Verder vinden we wat fokkers in de USA, Engeland, Zuid-Afrika, AustraliĆ« en verspreid over Europa wat mensen.
Tijden zijn echter veranderd, het aantal fokkers is schrikbarend teruggelopen, inzendingen op shows zijn niet meer zo hoog, op veel grotere shows zijn nog nauwelijks Holle Kroppers te vinden. Een veeg teken. 
Wat ook opvalt is dat de gemiddelde kwaliteit van de Holle Kropper terugloopt. Ik zie de laatste jaren niet heel veel dieren van andere fokkers, wat me opvalt is dat er dieren hoog worden beoordeeld, die in mijn opinie 10 jaar geleden veel minder gescoord zouden hebben. Natuurlijk, topdieren zijn er nog steeds, gelukkig, maar gemiddeld is het allemaal wel wat beter geweest. Dit kan ook niet anders, competitie wordt minder op de shows, dus de drive om er een schepje bovenop te doen is er bij veel fokkers minder, de resultaten zijn immers nog steeds goed?
Ik wil met dit stukje geen klaagzang oproepen over hoe goed het "vroeger" allemaal wel niet was. Er zijn namelijk een aantal positieve zaken gaande, die mij optimistisch stemmen. 
Denk aan de actieve Facebook groep Holle Kroppers, die voor fokkers eigenlijk de manier is om met elkaar te communiceren. Daarnaast zijn er ook via buitenlandse groepen op Facebook steeds foto's te zien van fokkers die hun dieren graag willen laten zien. Actieve fokkers, blijkbaar met de Holle Kropper in het hart. 
Ik vernam vanuit de USA dat men toch weer gaat proberen om ook daar een speciaalclub op te richten, los van de Pouters and Croppers club, de paraplu waar daar de meeste kropper rassen vertegenwoordigd worden.
Mooie berichten die me optimistisch stemmen. Maar wat gebeurd er in Holland? Ik hoor nauwelijks iets, van geen van de beide clubs, de Duitse club is ook actief, maar hoe nauw is de samenwerking, cruciaal, hoe is het met de uitwisseling van kennis, los van contacten onderling. Wat wordt er nog gedaan aan promotie van het ras, om toch mensen enthousiast te maken voor de Holle Kropper. De Holle Kropper is Nederlands, dus is Nederland ook leading als het op de standaard aankomt.
Wat zorgen baart is dat er verschillend wordt gedacht over het ras, waardoor er verschillende fokrichtingen lijken te ontstaan, in de verschillende landen. Dit zal de doodsteek zijn voor een stuk Nederlandse cultuurhistorie.
Wat nodig zou zijn? Een stevige discussie, aan de hand van dieren die op verschillende shows als beste zijn beoordeeld, niet alleen dieren uit Holland, ook uit Duitsland, Engeland en wie weet nog verder weg. Topfokkers zouden hier hun mening moeten geven over de verschillende dieren, onder leiding van een enthousiast fokker, iedereen moet gehoord worden en de balans zal moeten worden opgemaakt. Op 1 lijn komen is lastig, maar eigenlijk ook eenvoudig te realiseren. De paraplu van de Facebook groep zou kunnen worden gebruikt, hierin is iedereen al gelijk, clubs of rang en stand speelt hier geen rol. Volgens mij ligt hier een kans.
Nogmaals, ik sta wat aan de zijlijn, mijn mening en waarnemingen hoeven geen gemeengoed te zijn, maar ik ben wel nieuwsgierig wie de handschoen durft op te pakken. Er zijn gelukkig nog genoeg mensen die de Holle Kropper een warm hart toedragen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten