Henk Weijmer, ode aan de nestor

Vorige week had ik de eer om weer eens een paar uur te gast te zijn bij de familie Weijmer in Kampen. Op zich niet heel bijzonder, ware het niet dat ik op bezoek was bij één van de beste duivenfokkers van Nederland. Aardige en gastvrije mensen, met respect voor iedereen.

Henk inspecteert de kwaliteit in de rennen bij Jan Deuzeman.

Henk Weijmer, telg uit een duivenfamilie. Pa was duivenmelker, postduiven, maar ook Slenken, alle broers Weijmer werden ook duivenmelkers. Postduiven, rollers, vliegen op vliegkisten, meeuwen, Brunners, allerhande vliegkroppers, zo ongeveer elk ras wat maar voor handen kon zijn werd in de familie geprobeerd en geëvalueerd. Melkers in hart en nieren. Niet vreemd dat er een fokker uit een dergelijke familie naar voren komt die de hoogste toppen scheerde, die elke keer weer bewondering wist te oogsten voor de fokprestaties die hij leverde.

Verhalen worden er verteld, de belevenissen van de familie en broers Weijmer in de duivensport zijn eindeloos.

Typisch fokproduct van Henk Weijmer, jonge doffer, nog niet doorgeruid

Als jonge jongen speelde Henk met de postduiven, hij bezat er nooit veel, maar wel altijd mee doen om de grote prijzen, dit hield hij vol tot in de late jaren tachtig. Genoeg geweest was het, er moest eens wat anders komen. Holle Kroppers, het ras dat hij veelvuldig bewonderde op de shows van de plaatselijke sierduivenclub. Het ras dat gedragen werd in Kampen en omstreken door de legendarische Gerrit Roozendaal. 

Henk werd zo gewaardeerd dat toen op het moment dat hij bekend maakte met Holle Kroppers te beginnen, een destijds bekende fokker al wist te melden:"Over 2 jaar is er voor ons geen eer meer te behalen, let maar op!" Hoe waar bleken die woorden te zijn, na een paar jaar in de Holle Kroppers won Henk al met zijn witten. Later werd er meer en meer toegelegd op de bonte kleurslagen. Rood en geelbont, wie heeft ze nu nog? Daarnaast de zwartbonten, de kleurslag die hij heden ten dage nog op het hok heeft.

Hoe goed de fokker Henk Weijmer is? Ik herinner me een Giesbertsprijs met een geelbonte, toendertijd de kleurslag met de zwaarste competitie. Verder ontelbare erecertificaten, onder andere op Avicultura, Championsshow en de grote zendingen die de "Vrienden Holle Kropper Fokkers" rondom het millenniumjaar in de kooien wisten te brengen.

Toevallig vandaag zie ik dat er in Den Haag een erecertificaat wordt gewonnen met een zwartbonte, de origine is uit de stam van Henk Weijmer. 

Fokduivinnen in de ren, niet showklaar

 Een paar uur praten met Henk Weijmer bied een scala aan fokkers wijsheden, opgedaan in de praktijk, de ervaringen uit een leven lang duiven houden samengebald in one-liners en raadgevingen, ondertussen zijn uitspraken toetsend met zijn gesprekspartner, want, misschien kan hij daar ook nog van leren. 

Luister je naar wat ik zeg is wat je hem ziet denken. Uit de mond van Henk is duiven fokken niet zo moeilijk. Het is goed of niet goed, geduld hebben, ach dat oogje, dat trekt wel bij. Deze komt er wel, mooie brede, zo'n dier kan je makkelijk mee fokken, ik weet het ook niet, kan er niet in kijken. Die bonten, da's niet zo makkelijk. Weet je zeker dat je dit wilt? 

Laat hem de duiven selecteren en je bent in een half uur wijzer dan je zelf in een jaar bent. Fokdieren worden aangewezen, showdieren nog even aangestipt. Slechte dieren worden als minder aangeduid, koppels gemaakt, het jaar erna heb je gegarandeerd een betere fok dan de jaren ervoor.

Henk is bijna een duif, denkt als een duif, voelt als een duif. Hij merkt eerder dat er iets aan de duiven mankeert dan je dat zelf ooit zal zien.

Henk Weijmer is een icoon in de sport, leren zien wat hij ziet, leren hoe je moet denken om de duiven te begrijpen, voelen wat hij voelt, zijn wijsheden in je hoofd, dat is wat je wilt, dat is wat deze man je kan leren.

Ja ik ben bevooroordeeld, ik ben subjectief. Melkers als Henk Weijmer zijn zeldzaam, hij is één van de weinige natuurtalenten die in onze sport rondloopt. Daarnaast is het een bescheiden en uiterst vriendelijke en opgewekte man. Ik hoop nog heel lang van zijn kennis en gezelschap te mogen genieten!