dinsdag 24 januari 2017

De Melkende Mens

De melkende mens. Het is een bijzonder soort. Volgens sommigen met uitsterven bedreigd. Ik geloof er niets van. De melkende mens is van alle tijden.

De Melkende mens, in het Egypte van de farao's waren ze al bekend. Natuurlijk waren de duiven tot algemeen nut. Maar het zou de Melkende mens niet zijn, als de duif niet naar de eigen hand zou worden gezet.

De Melkende mens. Bijzonderheden zijn het, kleine juweeltjes, al die verenbolletjes waar met liefde voor wordt gezorgd. Hij kent ze bij naam, herkend ze zonder naam, weet meteen, van een grote afstand, dat is er eentje van mij.

De Melkende mens, hij wist ze te vormen, duiven die hun krop groot blazen, in de meest mooie of gekke vormen, met de meest rare vliegcapriolen, die bijna een etmaal om huis vliegen, of over meer dan 1.000 kilometer naar huis toe kunnen komen.

De Melkende mens, de wereld gaat te snel, de nieuwe tijd, wat moet er van zijn liefhebberij worden.

De Melkende mens roept om verandering, maar wil de Melkende mens zelf wel veranderen? Nieuw spelvormen, nieuwe spelregels, mensen die spreken van ethiek, maar niet voor liefde voor zijn duif. Met de tijd mee, of toch niet, die blauwe stofjas, die gaat toch niet aan de wilgen?

De Melkende mens, mooi zoals je bent, ruziënd, vrienden makend, behulpzaam of juist helemaal op zichzelf, maar altijd vol van de gevleugelde vrienden. Kom niet aan zijn cluppie, waar hij altijd tegen aan loopt te schoppen, want stiekem zit dat diep in zijn hart.

De Melkende mens, ben er zelf eentje, zou niet weten wat ik zonder moest.

Melkende mens, alsjeblieft, strijk over je hart, geef die nieuwe ideeën een kans. Ze gaan ervoor zorgen dat er over 100 jaar iemand is die ook zoiets schrijft... Verander wat mee, schik een beetje in, ik weet zeker, er komen er dan weer meer, die met jouw liefde voor de DUIF willen delen.


www.postduivenblog.nl

zondag 15 januari 2017

Les in Rood en Geel recessief


Het ging niet door, de clubshow in Essen van de Duitse Holle Kropper club. Er waren rond de 400 dieren beloofd, reden voor maatje Gerrit en mij om naar Duitsland af te reizen. Tenminste, dat wilden we. Afbericht in het midden van de week, maar tegelijkertijd ook weer wat anders. Norbert Potreck zou naar Vroomshoop komen om wat duiven op te pikken, bestemd voor een Duitse liefhebber. Gerrit, slim als hij is, wist meteen Potreck te strikken om te helpen zijn recessief rood en geel dieren te selecteren. Er waren dieren van een andere liefhebber naar Vroomshoop gekomen, deze dienden met een kennersblik bekeken te worden.
Gerrit en Norbert selecteren
Aangezien Gerrit tekort ervaring heeft in deze kleurslagen werd Potreck bereid gevonden te helpen. 

Potreck heeft de laatste 10 jaar, samen met grondlegger Franz-Josef Lutkehellweg, de kleurslagen rood en geel recessief in zowel bont als éénkleurig verder ontwikkeld. Ik had een paar jaar geleden al het genoegen eens een bezoek te brengen aan de familie Lutkehellweg met Amerikaanse duivenvrienden Larry Jolly en Fred Maenpa. Frans-Jozef vertelde dat hij ooit begonnen was om de kleurstaartbonten te ontwikkelen door zwartbonte Holle Kroppers te kruisen met een recessief rode Carneau, zoals de kenners weten, een Frans vormduiven(of vlees) ras.

Het selecteren van de nieuwe duiven op type en het inschatten van kweekwaarde op basis van type zou het probleem niet zijn, dit verschilt niet van de andere kleurslagen bij de Holle Kropper en moet ook leidend zijn.
Wat wel lastig is, is het bepalen van bruikbare dieren op basis van kleur. Naast een mooi type is het knap lastig om de juiste fokdieren op basis van kleur te selecteren. Daarnaast dient men wat anders om te gaan met de paringen voor de bonte kleurslagen, deze is lastiger dan de al bekende bonte kleurslagen. Dit omdat er andere rassen nodig waren om recessief rood en geel bont te realiseren. Voor de ingewijden staan deze kleurslagen ook bekend als de kleurstaarten. Het betekend tegelijkertijd dat de genoemde kleurslagen nog lang niet vastgelegd zijn, er is door de kruisingen een te grote diversiteit in het genen pakket. De beschikbare Holle Kroppers in deze kleuren voldeden niet bij aanvang van het realiseren van de "kleurstaart" bonten.

Een compleet verslag is haast onmogelijk, de kennis die wordt gedeeld in een korte tijd laat geen ruimte om alles snel op te schrijven, helaas, geen voicerecorder.

Belangrijkste punten:
Zorg voor voldoende diep intensief gekleurde rode dieren, zij zijn de basis voor de fok van deze kleurslagen. Zorg ook dat de partners voor deze dieren zo intensief mogelijk gekleurd zijn. Rode dieren die blauw of grauw laten zien in de staart en in de stuurveren onder de staart moeten uitgesloten worden, Norbert refereert aan het aanwezig zijn van de dominant rode kleurslag, volgens hem de veroorzaker van deze aanslag in de kleur.
De aanslag mag overigens ook bij de gele dieren niet aanwezig zijn.
Zorg voor dieren die geen schilf of schimmel in de dekveren, mantel en slagpennen laten zien, de schimmelfactor zal de intensiteit van de kleur vervagen, wegfokken is welhaast niet mogelijk.
Dieren met donkere snavels verraden ook de aanwezigheid van de dominant rode kleurslag, deze dieren gebruiken zorgt ook voor veel terugkerende problemen.
De oogkleur van de dieren moet intensief zijn, bekend gegeven in alle facetten van de duivensport, minder intensief, minder vitaal en dus afbraak van de beschikbare genen pool.

Twee goed getekende bonten tegen elkaar levert dieren op die teveel wit laten zien, overtekend zijn in vaktermen. Oorzaak, de tekening in bont ligt onvoldoende vast door eerdergenoemde kruisingen.Voor de bonte dieren in deze kleuren:
Bij voorkeur een goed getekend dier paren aan een dier wat witte slagpennen heeft. Grote kans dat hieruit al goed getekende dieren geboren worden.
Dieren die witte veertjes laten zien boven de snavel niet gebruiken voor de fok, zij zullen binnen een paar generaties dieren met een complete bles voortbrengen. 

Eigenlijk was het niet verantwoord, de bijna anderhalf uur vanuit Friesland naar Vroomshoop, natte sneeuw en gladheid onderweg. Maar het was de moeite, ik heb veel geleerd over deze mooie kleurslagen, nu maar hopen dat ook in Nederland een mooie basis ontstaat om de recessief rood en gele dieren, ook wel sierduiven rood en geel genoemd, een vaste plek onder de Nederlandse fokkers te bezorgen, na jaren een ondergeschoven kindje te zijn geweest.

Let wel, de Holle Kropper is en blijft een type dier, deze kleurslagen geven wel een extra dimensie en uitdaging aan de hobby. Wie durft?


En ja, de ontvangst was weer allerhartelijkst, bedankt Annie!

vrijdag 6 januari 2017

Late doffer 2016

 
Goede morgen, zei de late jonge doffer, geboren in juli 2016. Lijkt er toch behoorlijk op.